Persoonlijke gedachtespinsels over 50PLUS

dinsdag 11 mei 2021

Als het kalf verdronken is zit je met een kater

Terugblik van de fractie van 50PLUS in de Provinciale Staten van Zuid Holland op de recente gebeurtenissen binnen de partij.

De fractie van 50PLUS in de Provinciale Staten van Zuid Holland werd de afgelopen weken regelmatig bevraagd over de recente landelijke ontwikkelingen in de partij. Om die reden, zeker na het plotselinge vertrek vorige week van onze fractievoorzitter den Haan uit de Tweede Kamer,  hebben wij er behoefte aan om hierop een openbare reactie te geven.

Zonder op alle details te willen ingaan betreuren wij de gebeurtenissen die zich in de afgelopen maanden in en rond 50PLUS hebben afgespeeld ten zeerste. De kwalificatie onprofessioneel is hierop minimaal van toepassing. De situatie waarbij een door de leden democratisch gekozen lijsttrekker, mede door de voormalige partijvoorzitter, nota bene rond de verkiezingstijd in diskrediet werd gebracht, nadat betrokkenen blijkbaar niet meer in staat waren om werkbare afspraken te maken of na te komen, is niet uitlegbaar. De opstelling tegen mevrouw den Haan ging alle perken en fatsoensnormen te buiten. De polariserende manier waarop een en ander zijn beslag kreeg en de manier waarop met feiten werd omgegaan is naar onze mening in strijd met de gewenste fatsoensnormen binnen 50PLUS. Er werd hiermee tweespalt gecreƫerd

Gedurende de periode dat zich de genoemde ontwikkelingen afspeelden hebben ondergetekenden hun verantwoordelijkheid genomen en hebben wij samen met andere partijleden een poging gedaan om de “uitslaande brand” te blussen. Ons voorstel om met nieuwe mensen in een interim-bestuur de conflictspiraal te doorbreken is echter door het Hoofdbestuur (met gebruikmaking van formalistische argumenten) niet ter stemming aan de leden voorgelegd.

Het is in onze ogen nodig dat de “checks & balances” in de partijorganisatie worden versterkt. Het moet in de toekomst niet meer mogelijk zijn dat Ć©Ć©n persoon een allesbepalend stempel op (de cultuur van) de partij kan drukken. Het doel van het voorstel was om de partij in een begrensde periode uit de stagnerende pioniersfase te krijgen, rust te creĆ«ren en te professionaliseren. Naar onze mening kan een dergelijke cultuuromslag, waarbij zowel de rol van “vernieuwer” als die van “verbinder” moet worden vervuld, het beste door relatieve buitenstaanders worden ingevuld. Naar onze inschatting was het onder de juiste condities geen probleem om tot een werkbare professionele samenwerking tussen bestuur en de Tweede Kamer fractie te komen.

Naar onze waarneming ging het conflict in principe niet over verschillen van inzicht over het gedachtegoed of over de vertaling daarvan in concrete beleidsstandpunten. Meningsverschillen werden uitvergroot en aangezet om deze te kunnen gebruiken in waar het in deze strijd werkelijk om ging, namelijk over wie het voor het zeggen heeft in de partij. De fractie in Zuid Holland ervaart hierbij een gevoel van plaatsvervangende schaamte. Dat willen wij gezegd hebben. Vervolgens gaan wij over tot de orde van de dag, namelijk het binnen de Provinciale Staten vertegenwoordigen en verdedigen van de belangen van onze kiezers in Zuid Holland.

Statenleden 50PLUS Willem Bakx en Jaap Haasnoot

woensdag 5 mei 2021

De cirkel is rond !

Hoezo partijdemocratie ?

De initiatiefgroep die via een amendement een voorstel aan de leden wilde voorleggen om een interim-bestuur aan te stellen heeft moeten constateren dat het zittende bestuur dit voorstel niet aan de leden wil voorleggen. De argumentatie daarvoor is overigens gezocht en formalistisch. Een bestuur kan zelf een keuze maken in kwesties waarin de Statuten of het Huishoudelijk Reglement niet voorzien. Ook ontneemt het Bestuur de initiatiefgroep de mogelijkheid om de leden via de partijkanalen van zijn opvattingen rond deze kwestie op de hoogte te brengen. De onwil van het bestuur is dus groter dan het democratisch besef. Er is geen sprake van dienend leiderschap maar van Machiavellisme.

Er zijn ook aangename vormen van platheid

Hoezo integriteit ?

Het zittende Bestuur is medeverantwoordelijk voor het enorme zetelverlies maar wil zonder consequenties te trekken en zonder verantwoording af te leggen gewoon door met besturen in een iets gewijzigde samenstelling. Het is jammer dat de suggestie van enkele leden om een objectieve en onafhankelijke selectiecommissie in te stellen niet is gevolgd. Het Bestuur heeft de selectie voor de eigen aanvulling in handen gelegd van de twee aftredende collega’s. Het hoeft geen verdere uitleg dat dit volledig in strijd is met het integriteitsbeginsel. Daarmee maakt men oneigenlijk gebruik van zijn positie ten nadele van de andere kandidaten.

Hoezo verantwoordelijkheid nemen ?

Het staat voor de initiatiefgroep als een paal boven water dat het imago van 50PLUS als een ruziepartij volledig verantwoordelijk is voor het verkiezingsdebacle. Dit beeld werd voor de verkiezingen weer sterk geprofileerd en bevestigd. Het zittende bestuur heeft een aandeel in deze gebeurtenissen door verkeerd te handelen of door niet te handelen. Een recent gelekte analyse van de campagnecommissie bevestigt dit.

Conflicten en machinaties zijn het handelsmerk

Het doel van de initiatiefgroep was om een reddingsplan uit te voeren en om een cultuuromslag te bewerkstelligen in de partij. Dat is in onze ogen een noodzakelijke voorwaarde om op termijn het vertrouwen van de kiezers te kunnen terugwinnen. De leden wordt nu een keuze onthouden om de partij naar een fase te kunnen brengen waarin afscheid wordt genomen van de voortdurende conflicten en interne machinaties.

Een beschamend visitekaartje van het beoogde bestuur

Tegelijkertijd werd door de kandidaat-bestuurders die zich blijkbaar al gekozen achten op 23 april een nieuwsbrief in de openbaarheid gebracht. Deze tekst betrof een beschamend visitekaartje waarin de door de leden gekozen lijsttrekker volledig wordt afgebrand. Polarisatie in plaats van verbinding. Er wordt selectief gewinkeld in argumenten en feiten om het straatje van het zittende bestuur te kunnen schoonvegen. De hand van Jan Nagel is duidelijk aanwezig ook al heeft hij het schotschrift niet mede ondertekend.

Nog voor hun aantreden manifesteren deze toekomstige bestuurders zich hier dus weer opnieuw als ruziemakers. Met deze actie diskwalificeert men zich als een verantwoordelijk bestuur door elke samenwerking met het politieke bedrijf op voorhand uit te sluiten. Men creĆ«ert hiermee een tamelijk bizarre patstelling. Zelfs het fatsoen ontbrak om eerst de conclusies van de evaluatiecommissie van prof. Meijboom af te wachten. Hier ontbreekt aldus elke vorm van wijsheid of bestuurlijk oordeelsvermogen. Jan Nagel deed er op Bevrijdingsdag in het programma Nieuwsuur nog een schepje bovenop en demonstreerde er de inmiddels bekende en enigszins versleten Nagel-doctrine. Net als Trump gewoon met een stalen gezicht botweg leugens en halve waarheden, in een eigen frame gevat, aan de man brengen. Onder het motto: “Aanval is de beste verdediging”. Geen enkel moreel kompas.

Bijkomende schade is blijkbaar niet interessant

Dat de partij met dit soort kamikazeacties kapot wordt gemaakt interesseert de betrokkenen blijkbaar minder. Dat is nu precies de reden waarom de initiatiefgroep een interim-bestuur had willen instellen met mensen die wel eerst nadenken voordat ze er met gestrekt been in gaan om hun gelijk te halen. 50PLUS heeft bouwers nodig en geen slopers.

Het woord is nu aan de leden van 50PLUS. Niet letterlijk, want ondanks het feit dat het voorgestelde nieuwe bestuur in haar nieuwsbrief schrijft dat het proces vooral om de partijdemocratie zou gaan, mogen de leden niet over het voorstel stemmen om de partij weer in normaal vaarwater te krijgen. Het indienen van een amendement wordt in de nieuwsbrief zelfs een vorm van ongeoorloofde druk genoemd.

Jammer, maar helaas.

Elke partij krijgt het bestuur dat het verdient. De initiatiefgroep had er graag in constructieve samenwerking met Liane den Haan, elk met een eigen rol en positie binnen de partij, de schouders onder gezet. Er is geen enkele reden waarom dat niet tot succes zou kunnen leiden. In ieder geval wordt dan voldaan aan de belangrijkste basisvoorwaarde dat de interne verhoudingen in de top genormaliseerd zijn. Als de leden van 50PLUS een conflict zoekend bestuur kiezen dat met onvoldoende beargumenteerde beschuldigingen afstand neemt van de door de leden gekozen lijsttrekker zien wij weinig toekomst voor 50PLUS.

Een persoonlijke noot

Ondergetekende is Statenlid in de Provinciale Staten van Zuid Holland namens 50PLUS. Een reden waarom ik heb deelgenomen aan de initiatiefgroep is datgene dat ik ook regelmatig van andere collega’s in de partij hoor die een vertegenwoordigende functie hebben. Langzamerhand begint het lidmaatschap van 50PLUS een aanslag te worden op je reputatie. Mensen vragen je wat je nog bij zo’n groep malloten te zoeken hebt. Eerlijk gezegd heb ik daar steeds minder een goed antwoord op. De gekkigheid stapelt zich op en is soms nauwelijks nog te bevatten. Wat kun je nog zeggen als de oprichter van de partij, Jan Nagel, gesteund door het Hoofdbestuur, de door hem zelf geselecteerde en door de leden gekozen lijsttrekker rĆ¼cksichtlos door het slijk haalt, alleen maar om daarmee zijn eigen voortdurende falen te verbloemen ? Wat te denken van al die onaangename zaken die via het verslag van de campagnecommissie zijn geboekstaafd ? Op de Bevrijdingsdag dringt het beeld van de “burgemeester in oorlogstijd” zich op. Dat is een functie die ik nooit geambieerd heb. De Algemene Ledenvergadering op 8 mei is een cruciaal moment voor heel veel leden schat ik zo in.

Jaap Haasnoot

 

vrijdag 30 april 2021

50PLUS: De dood of de gladiolen !

Deze blog is net als de vorige op persoonlijke titel geschreven. De titel van de blog is ontleend aan de iconische wielrenner Gerrie Knetemann. Hij bedoelde daarmee te zeggen, het is alles of niets. Het bestuur van 50PLUS heeft er met de organisatie van een fake-ledenvergadering alles aan gedaan om via een combine de eindstreep te gaan halen. Als dat lukt zal het een Pyrrus overwinning blijken te zijn.

1)     50PLUS zit gek genoeg na al die jaren nog steeds in de pioniersfase. Kenmerken zijn o.a.:

a)      Besluiten vinden nogal ad hoc plaats;
b)    
Er is onvoldoende structuur c.q. de structuur is niet adequaat;
c)     
Daardoor onvoldoende “checks & balances”, individuen hebben grote macht;
d)    
Bij 50PLUS heeft Jan Nagel tot op heden de grootste vinger in de pap. Dit is klassiek: de entrepreneur die geen afscheid kan nemen van zijn geesteskindje.

 




2)     Door het gebrek aan een stevige organisatie en/of een stevig “esprit de corps” (vgl. VVD) is 50PLUS zeer kwetsbaar voor ‘gelukzoekers’. Dat wil zeggen, mensen die de partij als voertuig willen gebruiken voor eigen doeleinden. Geert Dales en Ellen Verkoelen zijn recente voorbeelden van mensen in deze categorie, die er niet voor terugdeinzen om het belang van de partij ondergeschikt te maken aan het eigen belang, en daar blijkbaar alles (zelfs het risico van het sneuvelen van de partij) voor willen opofferen. Schade Geert: pakweg 9 zetels, schade Ellen: pakweg 3 zetels.

3)     Recent heeft Jan Nagel c.q. het door hem gewenste bestuur zich ook in deze categorie van casinospelers gevoegd die alles op het spel willen zetten om “hun eigen haan koning te laten kraaien”. We zien hier het klassieke verloop van de entrepreneur die te lang is blijven zitten en die nu bijdraagt aan de ondergang van zijn schepping.

4)     Geluk- en machtzoekers, of mensen die te lang aan de macht willen vasthouden, gebruiken vaak de conflictzoekende strategie. De onder de punten 2 en 3  genoemde mensen zijn blijkens hun gedrag ook aanhangers van die werkwijze. Jan Nagel is de vleesgeworden polarisatiestrategie als je zijn CV bekijkt. Die aanpak levert een onnoemelijke schade op, zetels en ledenaantallen smelten als sneeuw voor de zon. Dit gedrag is trouwens voer voor psychologen, want het is allemaal nogal irrationeel.

5)     De conflictzoekende of polarisatiestrategie gaat trouwens helemaal voorbij aan het belang van de missie van 50PLUS, kortgezegd ‘de emancipatie van de ouderen in Nederland bevorderen’. Conflictzoekers gebruiken overigens wel het alibi van politieke doelstellingen,  zoals de AOW-leeftijd op 65. Het resultaat is tot nog toe dat 50PLUS in de marginaliteit is blijven steken. Dat is een opmerkelijke prestatie gezien het potentieel aan kiezers voor een partij die op wil komen voor belangen van ouderen.

6)     De problemen in 50PLUS gaan dus in essentie niet over verschillen in ideologie of over verschillen in de manier van politiek bedrijven (principiĆ«le getuigenispartij versus pragmatische bestuurlijk ingestelde partij). Dergelijke tegenstellingen of vleugels zijn in bijna elke andere politieke partij structureel aanwezig. Er zijn dus niet verwonderlijk wel verschillen van inzicht binnen 50PLUS, maar daar gaat het uiteindelijk niet om in de conflicten. Die verschillen worden slechts vergroot en aangescherpt als instrument voor eigen doelstellingen.

7)     Voorbeeld is de hetze tegen Liane den Haan, vanwege haar verleden bij ANBO of vanwege (vermeende) verkeerde standpunten, waar nu ook het hoofdbestuur zich aan bezondigt. Zoiets geks kan ook alleen maar gebeuren als er onvoldoende check & balances zijn in de partijorganisatie, en solisten op strategische posities aldus het beeld kunnen bepalen. Die hetze is een vorm van kamikaze gedrag. Alle problemen worden blijkbaar verengd tot voor of tegen Liane zijn. Ik denk dat je het er over moet hebben hoe je met 50PLUS eindelijk eens iets kunt gaan bereiken voor ouderen in de Tweede Kamer. Volgens mij heb je daar een behoorlijk aantal zetels voor nodig. Een nieuwe ruzie op de rails zetten helpt daarbij niet.

8)     De initiatiefgroep die via een amendement een interim-bestuur voorstelt dat een reddingsplan moet uitvoeren wil de neergaande spiraal waarin 50PLUS zich bevindt doorbreken. Dit vanuit de overtuiging dat het de laatste kans is om te kunnen overleven. Het interim-bestuur wil daarom ook de ruziecultuur doorbreken. Als het door het zittende bestuur voorgedragen bestuur in nieuwe bezetting aantreedt zal de conflictspiraal worden voortgezet en is het vervolgens einde verhaal voor 50PLUS. De nieuwsbrief die op de website is gepubliceerd geeft wat dit betreft een visitekaartje af van de afzenders. Een bestuur dat de door de leden gekozen lijsttrekker aanvalt en wil uitschakelen is geen uitlegbaar verhaal en overigens nogal heilloos.

9)     De enige route voor een reddingsplan is om de partij versneld naar een nieuwe fase te brengen en daar is een reorganisatie of cultuuromslag voor nodig. De mensen die (mede)verantwoordelijk zijn voor de huidige impasse zullen niet in staat zijn die te realiseren.

10)  Liane Den Haan is een partijleider die prima past bij die volgende fase. Zij zal ongetwijfeld wel eens fouten hebben gemaakt tijdens het voortraject naar de verkiezingen maar dat geldt voor alle lijsttrekkers. Dat kan voor een bestuur nooit een reden zijn om stante pede de samenwerking te beĆ«indigen, maar moet eerder een reden zijn om de dialoog aan te gaan. Blijkbaar is dat niet gelukt of mislukt, ik vind dat merkwaardig.

11)  Geen enkele politieke partij kan functioneren of effectief zijn met een organisatie waarin polarisatie en conflict aan de orde van de dag zijn. Voorwaarden voor vruchtbaar functioneren van een politieke partij zijn aldus voldoende cohesie en gelijke gerichtheid of gelijkgezindheid tussen het politieke bedrijf en de partijorganisatie. Loyaliteit is ook een sleutelwoord. Onder die condities moet samenwerking gewoon mogelijk zijn.

12)  De rust en stabiliteit moet binnen de partijorganisatie worden gerealiseerd, en Liane den Haan kan dat overigens eenzijdig vanuit het politieke bedrijf van de partij niet doen. Het door het zittende bestuur voorgestelde nieuwe bestuur kan die rol ook niet vervullen omdat de verhoudingen tussen hen en de fractie in de Tweede Kamer inmiddels ernstig en blijvend verstoord zijn. Het interim-bestuur dat zich gemeld heeft om de impasse te doorbreken bestaat uit nieuwe mensen die geen rol hebben gespeeld in het conflict tussen bestuur en lijsttrekker. Ik heb mijn steun daaraan gegeven omdat het de enige mogelijkheid is om de partij nog te kunnen redden.

13)  Voortzetten van de conflictspiraal leidt tot de ondergang van de partij. 50PLUS zou met die lijn bewijzen dat ze het niet verdient om nog langer de belangen van ouderen te dienen. Zoals gewoonlijk wordt het beeld van de partij tot op heden bepaald door de conflictmakers en ruziezoekers. Dat heeft inmiddels geleid tot een grote uittocht van redelijke en rationele mensen. De initiatiefgroep zie ik als representant van die redelijke groep. De komende bestuursverkiezing is cruciaal. 50PLUS staat op een tweesprong. Blijven we permanent in de chaotische pioniersfase steken, met de bijbehorende conflicten en tegenstellingen, of gaan we de partij naar een meer volwassen consolidatiefase brengen ? Voor die laatste route zijn echt nieuwe mensen nodig. De eerste route leidt tot het einde van 50PLUS.

14)  Het woord is dus aan de leden. De initiatiefgroep heeft slechts een voorstel neergelegd, niets meer en niets minder. Het zittende bestuur heeft er voor gekozen dat voorstel niet aan de leden voor te leggen en gebruikt daarbij formalistische redenen. De leden beslissen uiteindelijk of ze in die lijn willen meegaan. Ik hoop dat ze hun verstand gebruiken.

 Jaap Haasnoot